Doodsoorzaak: een eikel!

In oktober kwam bij DWHC een melding binnen uit WBE Kromme Rijn (provincie Utrecht) van een dood gevonden kalf met een vuile spiegel. Het kalf was mager en had besmeurde hakken. Bij de sectie werd de doodsoorzaak meteen duidelijk: het kalf had een enorm grote eikel achter in de keel, om precies te zijn: in de oropharynx. Omdat de eikel achter in de keelholte lag, kon het kalf niet meer ademhalen, en is dus gestikt. De reden dat het dier mager was, kon niet achterhaald worden. Dat werd in ieder geval niet veroorzaakt door de eikel, omdat het dier vrij snel nadat het zich had verslikt in de grote eikel, moet zijn dood gegaan. Dat is o.a. te zien aan het ontbreken van ontstekingscellen op de plek waar de eikel vastzat. De eikel was 3,4 cm lang en had een doorsnede van maar liefst 2,3 cm.

Links de eikel waardoor het kalf is gestikt. De overige vier eikels geven een beeld van de variatie in grootte binnen ‘normale’ inlandse eikels.

Geen tularemie

Een dode haas die dezelfde avond niet ver van het dode reekalf werd gevonden, bleek aan hazenpest (tularemie) te zijn doodgegaan. Hazenpest wordt veroorzaakt door de bacterie  Francisella tularensis. Deze ziekte komt bij zeer veel diersoorten voor. Sporadisch is beschreven dat een ree positief testte op hazenpest, het is echter onbekend of het ree ‘slechts’ drager is van de bacterie of dat het er ook ziek van wordt. Het reekalf is daarom voor alle zekerheid ook getest op deze bacterie. De uitslag was negatief: het ree had dus geen hazenpest.