De faculteit diergeneeskunde van Universiteit Utrecht stelt geregeld dossiers op over uiteenlopende onderwerpen. Hun nieuwste dossier gaat over zoönosen, ziekten overdraagbaar van dier op mens, wat een belangrijk onderdeel is van het werk van het DWHC.
Zoönosen zijn infectieziekten die van dieren op mensen kunnen overgaan, zoals COVID-19, vogelgriep en Q-koorts. Aangezien mens en dier dicht op elkaar leven in Nederland is het risico op uitbraken groot. Factoren als intensieve veehouderij, klimaatverandering, wereldwijde handel in dieren en antibioticaresistentie vergroten dit risico. Ongeveer twee derde van de infectieziekten bij mensen is afkomstig van dieren, en besmetting kan plaatsvinden via insecten, voedsel, water, lucht, of direct contact met (wilde) dieren.
De faculteit Diergeneeskunde werkt samen met andere instanties aan het signaleren, voorkomen en bestrijden van zoönosen. Het DWHC speelt hier een belangrijke rol in via onder andere maandelijkse signaleringsoverleggen, landelijke monitoring, en wetenschappelijk onderzoek naar verspreiding van dierziekten onder wilde dieren. Het doel hiervan is om zowel de volksgezondheid als het dierenwelzijn te beschermen en toekomstige uitbraken te voorkomen.